Paranoia. Anxiety. Stress. Depression.  Luha. Iyak. Walang tulog. Pagod. Puyat. Warla. LOA. Frustrated. Bored. Lonely. Gutom. Nauseated. Gurang. Takot. Invisible. Hopeless. Reasons. Nanghihina. Nangangatal.Lahat yan naramdaman, narararamdaman, at mararamdaman ko pa sa mga susunod na araw, linggo, buwan at hindi ko alam kung aabutin pa ng taon. Lahat ng piraso ng buhay ko na inilathala ko rito, lahat ng mga bagay na nagbibigay ng kahulugan at kasayahan sa buhay ko, ay unti-unting nawawalan ng saysay sa akin. Tila ba ay nararamdaman kong ang mga tao at bagay na pinapahalgahan ko at pinagkukunan ng inspirasyon ay hindi naiintindihan, at sa paulit-ulit na pagpapaliwanag ay hindi maintindihan ang nararamdaman ko. Tila walang nakikinig. Tila walang nais makinig. Tila walang may pakialam. Tila walang nais makialam. Marahil nga, ay kapiraso nalang ng buhay ko ang natitira, ang nanatiling humihinga, samantalang ang ibang makulay na piraso ay nangingitim dahil na rin sa apoy na unti-unting lumalamon sa kulay at buhay nila. Ako ay isang piraso nalang na palutang-lutang, patuloy na lumalaban para hindi maupos. Minsan, gusto ko magpahinga. Pero kahit saang lugar ako tumingin, walang lugar para magpahinga. Walang lugar para huminga. Wala ring tao para hingahan. Nakaka-miss makasalamuha ng taong makatao. Nakaka-miss magmahal ng mga taong nagmamahal. Nakaka-miss yakapin ng mga taong maaasahan. Nakaka-miss humawak sa kamay ng mga taong hindi ka bibitawan.Pinay nga ako. Social relationships make me happy, and when the time comes that those relationships aren't going well, and the people you expect to be there for you fail to do so, you feel lonely, sad, and uninspired.Sa tinagal-tagal ng panahong hiniling mong maging maayos ang lahat, wala pa ring nangyayari. Walang nagaganap. At para ka pa ring piraso ng papel na palutang lutang, walang pinatutunguhan. Lahat ng pag-asang natitira sa puso mong bibigay na ay unti-unting sinusunog ng realidad ng buhay.Pagpasensyahan mo na kung masyadong mabigat ang laman nito. Marahil ay tinutulungan ko lang rin ang sarili ko.